Sërish vjen Martti

eur@lbanian

Sërish vjen Martti

Seb Bytyçi

Në shkollën fillore detyroheshim të shkruanim hartime pa shije për pranverën, për marsin. Shkruanim për lule e bilbila. Pastaj erdhi marsi i vitit 1998 dhe përmbajtja e eseve filloriste për marsin ndryshoi. Marsi i vitit 2004, do të duhej të na detyronte që t’i vlerësojmë më me kujdes ato që shkruajmë. Nuk jam i sigurt se ka ndodhur kjo.

Me shumicë e pakicë

Muaji mars jo rastësisht e merr emrin nga perëndia romake e luftës, Mars. Në pjesën tonë të Europës, ku dimrat janë të ftohtë e verërat të nxehta, tranzicioni nga dimër në verë është mjaft traumatik. Gjakrat nxehen dhe kur kjo bashkohet me elemente tjera, mund të fitojmë një solucion mjaft të rrezikshëm. Këtë e pamë më 2004. Në fakt pakoja e Ahtisaarit nuk është asgjë më shumë se një kavanoz i madh me ujë të ftohtë akull për gjaknxehtësinë që treguam më 2004.

Kemi dëgjuar shumë ankesa për propozimin e Ahtisaarit për Kosovën. Një fakt që është përmendur shpesh është se në dokument fjala ‘serb’ përmendet shumë më shumë herë se fjala ‘shqiptar’. Qysh prej fillimit të negociatave, është ditur se ato në fakt ishin negociata për pakicën serbe e jo për statusin e Kosovës. Statusi i Kosovës dihej se do të ishte një lloj pavarësie. Nuk ka asgjë befasuese në faktin se dokumenti i Ahtisaarit përmend më shumë serbët se shqiptarët. Dokumenti i Ahtisaarit, është një listë e gjërave që fitojnë serbët në një Kosovë të pavarur. Shqiptarët e fitojnë Kosovën e pavarur.

Edhe pse e përsërisim gjithmonë se jemi shumicë në Kosovë, ne nuk e kuptojmë se jemi shumicë në Kosovë. Ne ende sillemi si një pakicë që ankohet gjithmonë. Shumica duhet të merr përgjegjësi për pakicën. Dhe ne jemi shumica.

Mos e dëmtoni çështjen

Një pjesë shumë e madhe e energjisë në Kosovë pas luftës, është shpenzuar në çështjen e statusit final, apo kërkesës së shqiptarëve për pavarësi. Dhe nuk jemi marrë me gjëra tjera me arsyetimin se janë të parëndësishme dhe se do të merremi me to ‘pas pavarësisë’. Edhe kur ligji merret me këto çështje (krimi i organizuar, pastrimi i parave, korrupsioni etj), sikur gjatë kësaj jave, ka njerëz që thonë se kjo nuk duhet të ndodhë se ‘nuk është koha tash’ dhe ‘dëmtohet çështja’. Në fakt duke mos e pastruar oborrin tonë ne kemi dëmtuar çështjen. Dëshira jonë e madhe për të mos e dëmtuar çështjen na solli një Përfaqësues Civil Ndërkombëtar me shumë pushtet në pakon e Ahtisaarit. Kemi dështuar që të fitojmë besimin e bashkësisë ndërkombëtare se mund të organizojmë shtet ligjor.

Mbi të gjitha këto ekziston rreziku se nuk po marrim mësim nga gabimet tona. Nëse nuk e kuptojmë përgjegjësinë tonë ndaj pakicave dhe nëse nuk krijojmë një shtet ligjor, sërish do të na vij Martti pas ca viteve. Pakoja e ndonjë Martti të ardhshëm të mundshëm, njëmend do të na dilte katërqysheli.

Washington, DC, SHBA